SEVDA FERDAĞ

     Gezegende yaşayan canlıların en gelişmişi olan insanlarız.Duygularla doluyuz,hırslıyız,seveceniz,öfkelerimiz vardır,acımasız olanlarımız,cana kıyıcılıklarıyla öfkelenip kızdıklarımız ve sanatsal yönleriyle bildiklerimiz ve onlara olan hayranlıklarımızdan ötürü kalplerimizi verdiklerimiz,sevgilerimizi sınırsızca adadıklarımız.Bu gün yeşilçam sinema oyuncularımızdan Sevda Ferdağ hanımefendinin hayata veda ettiğini tv.lerin sabah haberlerinin alt yazılarında okuyup çok üzüldüm.Yeşilçam sinema oyuncuları;hak ettikleri yaşam standartlarını aslında görmeden ve en kötüsü ise yapayalnız yokluklar içinde sürdürdükleri hayatlarında neredeyse muhtaç durumlara düşmüş hallerde bu dünyadan silinip gidiyorlar.Bunları medya haberlerinden sıklıkla duymaktayız.Hayati Hamzaoğlu Antalya belediyesinin kendisine ömür boyu içinde oturabileceği bir ev tanzim etmesiyle sanatçının bir güvencesi olmuş bu habere çok sevinmiştik.Cahide Sonku'lar,Tugay Toksöz'ler,sokaklarda hayatları son bulan sinema oyuncularımızdır.Bilal İnci ve isimlerini hatırlayamadığım bir çok sinema emekcimiz ucuz kaltesiz otel odalarında yaşamları son bulan sanatçılarımız olup,çalışma hayatlarında hiç bir sosyal güvenceleri olmamıştır.Bizler onları filmlerdeki rollerinde gördüğümüz şaşaalı lüks  içinde yaşadıklarını sanardık.Ne yazıkki bu çok sevdiğimiz sinema emekçilerimiz,gerçekte öyle olmayan sahipsizler,kimsesizlerdir.Hayatlarında per perişan devletin sahiplenmediği,hiç bir sosyal güvenceleri olmayan bu sanatçılarımızın gerçek hayatları acınacak vaziyetlerdir.Onlar bizlerin hayatlarımız boyunca gerçek eğiticileriydiler.Giyimleri,kuşamları onlardan öğrendik,düzgün konuşmaları ve hayatımızda en önemli etken olan aşkları sinemada vurgulayışlarından feyzler cesaretler alıp karşıt cinse icracılar olmaya çalıştık.Sinema emekçilerimiz hiç bir yerlerde geçmeyen,filmcilerin onlara göya alacakları oldukları sanrıları taşımaları için verdikleri bonolarla,bu sektörün emekçileri oldular.Filmcilerin kendileri çok paralar kazandılar ama sanatçılarımız bu paraları görmedikleri gibi zaruri ihtiyaçlarını tanınmış kişiler oldukları için esnafın,ev sahibinin,manavın,kasabın güvenmesiyle veresiyelerle sürdürdüler.Yıllar önce,yaşıyormu bilmem Serpil Örümcer Hanımefendiyi yani tarif etmeye burada yazmaktan utanıyorum ama yazmak zorundayım,bir tatil beldesinde dişleri dökülmüş,saçı başı dağılmış,o filmlerde gördüğümüz çok güzel hanıfendi gitmiş yüzünün her tarafı harita gibi çiziklerle çoğalmış sersefil,per perişan vaziyette tatil yerlerinde oluşturulan alışveriş tezgahlarında  esvap,şu,bu satarken görmüş,çok üzülmüştüm.Sevda Ferdağ hanımefendinin,ısınacak yakacağı,yiyecek bir lokma ekmeği varmıydı bilmiyoruz..Diyorlarya,dedilerya bizler çok misafirperver ve vijdanlı vatandaşların olduğu ülkeyiz,bu yüzden başı boş,ne idükleri belirsiz afgan,suriyeli,sudanlı daha bir sürü İstanbul nüfusumuzdan fazla göya mülteci bana ve bir çok vatandaşımıza göre çapulcuları,ülkemiz sınırlarını açıp,onları topraklarımızda barındırıyor ve besliyoruz.Biz çok yüksek vijdanları olan vatandaşlar olarak sanatçılarımızı sahiplenemiyor,onların sosyal güvencelerini sağlayamıyoruz.Işıklar içinde uyu güzel kadın,Sevgili Sevda Ferdağ,yaşadıkça filmlerin ve güzel yüzünle hatıralarımda kalan sanatçı olarak hiç unutulmayacaksın..18/Şubat-2024 Şerafettin Sorkun/Konya'dan