Debisi yüksek nehir suları gibiydi ilk mektep yıllarındaki heyecanlarımız.Takılı kaldığımız çok olur o eski,çocukluk günlerimize.Kendimizce hoşlanıp beğendiğimiz bir tek kız vardır.Unutulurmu!!Tüm masumluğuyla hafızalarımızdan silinmez yaşadıkça.Onun beğenilerimizden,taşıdığımız sevdalarımızdan haberi yoktur.Belkide bizim olduğu gibi onunda gönlünde birilerimiz işgaller olmuştur,kimbilir?..Gün gün yaşantılarımızdan aylar,mevsimler,seneler tükenir gider.Tecrübelerimiz,deniyimler kazanılarak kat kat artar.Boş vere boş vere geçmedi,geçirmedik zamanlarımızı.Fedakarlıklarımız vardı,ön planlara alınanlar olmaz,bir şey değil derdik yaptığımız hizmetlere.Galiba bu şekil öğrendik,bu tip bildik sorumlulukları.Öğrenilince,böyle kültür alınmışsa zorunluluk oluyor o yaşlarda egoist olmama ve alçak gönüllülükler, Ama eski albümleri karıştırırken ama bir arkadaşınızın whatsaptan gönderip,paylaştığı bir fotoğraf geçer elinize.İşte bir paylaşım yapmış,ilkokul arkadaşım Özden Eryılmaz Özatlı.Çumra Atatürk ilkokulunda 5.sınıfta birlikteyken,bütün sınıf bir arada olduğumuz bir resim göndermiş.Bu fotoğraf aldı götürdü çocukluğumun o en masum duygularla dolu olduğu anlarına.Uzun uzun baktım çok etkilendiğim bu resme.Resimle birlikte o her hatırasını unutamadığım Çumra'da geçen çocukluk yıllarıma,gerilere çok gerilere,resme baka baka takılı kaldım.Okul bitimi,son senemiz.lkokul 5.sınıftayken önceden ayarlanmış bir fotoğrafçıya Çumra Atatürk ilkokulumuzun bahçesinde uygun bir yere,öğretmenimiz Haydar Gençtürk bizleri sınıftan çıkartıp,sıra sıra,saf saf dizmiş,siyah önlüklerimizle,kızların başında kurdelalar,hepimizin sınıfcak bir arada olduğumuz bu resim için,Çumra'nın tombul kadın fotoğrafçısına,okul bitiriş hatırası olarak poz vermişiz.Kim size çocukluğunuzu verebilir,o yılları gerisin geri yaşatabilir?Elbette o yılları birlikte yaşadığınız,paylaşımlar yaptığınız arkadaşlarınız.Bilmem o yaşlarda nasıl duygularla yüklüydük,nasıl hisler taşıyorduk?.Kayıplar olmuştur,kazançlarda.İçimizde yaşatıpta sahip olamadığımız aşkları tasavvurlar ettiğimiz olmuştur kalplerimizde.Belki elimize geçen bu baktığımız resimde olan,belkide mahallemizde komşu evlerde gizliden gizliye bakıp izlediğimiz,habersizce göz seyrine aldığımız.Hayat her birimizi ayrı ayrı yerlere savruk savruk savurmuştur.Ayrılıklar kaderle gelen kayıplardır.Şarkılardır artan özlemlerle teselliler.İçinizde hiç dinmez bir şarkı oluşur.Derim ya,anlatıyorum ya..İlk aşklar,haberli habersiz farkandalıklarla,farkındasızlıklara ilk beğeniler,giriverir,sarıverir çepeçevre kalplerinizi.Yıllar geçer ama kavuşulur ama kavuşulunmaz.Kavuşma sevinç,kavuşmama üzüntüler ve özlemler gebeliğine dönüşür.İçinizdeki yoksun sevdanın avuntusu olur bu güzel şarkı.Önlüklerimiz vardı kara kara,kızlı erkekli giydiğimiz.Kolalı yakalarımız olurdu boyunlarımızda.Kızların beyaz kordelaları saçlarına takılır.İçimiz geçer masum güzelliklerine ve beyaz kordelalarıyla aklımızdan silinmez takılı kalırlar.Yolları beklenir okul gelişleri,sinilir köşe bucak bir yerlere sabahın ilkleri.Okul çıkışları sezdirmeden peşi sıra gidişlerine takılınır.Akşam güneşi batışları gibi olur,okulun kapanıp paydos çıkışları.Okul ve ders değildi öncelikli gelen,evlere gidilip göz seyri bitince.O sevilen başlarında beyaz kurdelalı değerlerdi,okuldan,derslerden bile önce.Batmıştır güneş,başlamıştır akşam,çökmüştür karanlık,buruklaşmıştır çocuk kalpler,akşamın getirdiği ayrılışlarla.Dedimya yaşamayı acısıyla öğrendiğiniz olur mazinin gerilerindeki evizin bir yerinde bulduğunuz siyah beyaz bir resime bakarken,geçmiş yıllarda,gerilerde,anılarnızı yad edip yaşarken.Hatıralar acıdır,bazıları yaşandığı,bazılarıda asla yaşanamayacağı için.Bir ananın yavrularına sevgisi iç güdüsünde ölesiye hiç bitmez,bazı sevgilerde yıllar geçip gitsede kalplerden yaşadıkça hiç silinmezler...07/Ağustos-2023 Şerafettin Sorkun/Anamur'dan
Debisi yüksek nehir suları gibiydi ilk mektep yıllarındaki heyecanlarımız.Takılı kaldığımız çok olur o eski,çocukluk günlerimize.Kendimizce hoşlanıp beğendiğimiz bir tek kız vardır.Unutulurmu!!Tüm masumluğuyla hafızalarımızdan silinmez yaşadıkça.Onun beğenilerimizden,taşıdığımız sevdalarımızdan haberi yoktur.Belkide bizim olduğu gibi onunda gönlünde birilerimiz işgaller olmuştur,kimbilir?..Gün gün yaşantılarımızdan aylar,mevsimler,seneler tükenir gider.Tecrübelerimiz,deniyimler kazanılarak kat kat artar.Boş vere boş vere geçmedi,geçirmedik zamanlarımızı.Fedakarlıklarımız vardı,ön planlara alınanlar olmaz,bir şey değil derdik yaptığımız hizmetlere.Galiba bu şekil öğrendik,bu tip bildik sorumlulukları.Öğrenilince,böyle kültür alınmışsa zorunluluk oluyor o yaşlarda egoist olmama ve alçak gönüllülükler, Ama eski albümleri karıştırırken ama bir arkadaşınızın whatsaptan gönderip,paylaştığı bir fotoğraf geçer elinize.İşte bir paylaşım yapmış,ilkokul arkadaşım Özden Eryılmaz Özatlı.Çumra Atatürk ilkokulunda 5.sınıfta birlikteyken,bütün sınıf bir arada olduğumuz bir resim göndermiş.Bu fotoğraf aldı götürdü çocukluğumun o en masum duygularla dolu olduğu anlarına.Uzun uzun baktım çok etkilendiğim bu resme.Resimle birlikte o her hatırasını unutamadığım Çumra'da geçen çocukluk yıllarıma,gerilere çok gerilere,resme baka baka takılı kaldım.Okul bitimi,son senemiz.lkokul 5.sınıftayken önceden ayarlanmış bir fotoğrafçıya Çumra Atatürk ilkokulumuzun bahçesinde uygun bir yere,öğretmenimiz Haydar Gençtürk bizleri sınıftan çıkartıp,sıra sıra,saf saf dizmiş,siyah önlüklerimizle,kızların başında kurdelalar,hepimizin sınıfcak bir arada olduğumuz bu resim için,Çumra'nın tombul kadın fotoğrafçısına,okul bitiriş hatırası olarak poz vermişiz.Kim size çocukluğunuzu verebilir,o yılları gerisin geri yaşatabilir?Elbette o yılları birlikte yaşadığınız,paylaşımlar yaptığınız arkadaşlarınız.Bilmem o yaşlarda nasıl duygularla yüklüydük,nasıl hisler taşıyorduk?.Kayıplar olmuştur,kazançlarda.İçimizde yaşatıpta sahip olamadığımız aşkları tasavvurlar ettiğimiz olmuştur kalplerimizde.Belki elimize geçen bu baktığımız resimde olan,belkide mahallemizde komşu evlerde gizliden gizliye bakıp izlediğimiz,habersizce göz seyrine aldığımız.Hayat her birimizi ayrı ayrı yerlere savruk savruk savurmuştur.Ayrılıklar kaderle gelen kayıplardır.Şarkılardır artan özlemlerle teselliler.İçinizde hiç dinmez bir şarkı oluşur.Derim ya,anlatıyorum ya..İlk aşklar,haberli habersiz farkandalıklarla,farkındasızlıklara ilk beğeniler,giriverir,sarıverir çepeçevre kalplerinizi.Yıllar geçer ama kavuşulur ama kavuşulunmaz.Kavuşma sevinç,kavuşmama üzüntüler ve özlemler gebeliğine dönüşür.İçinizdeki yoksun sevdanın avuntusu olur bu güzel şarkı.Önlüklerimiz vardı kara kara,kızlı erkekli giydiğimiz.Kolalı yakalarımız olurdu boyunlarımızda.Kızların beyaz kordelaları saçlarına takılır.İçimiz geçer masum güzelliklerine ve beyaz kordelalarıyla aklımızdan silinmez takılı kalırlar.Yolları beklenir okul gelişleri,sinilir köşe bucak bir yerlere sabahın ilkleri.Okul çıkışları sezdirmeden peşi sıra gidişlerine takılınır.Akşam güneşi batışları gibi olur,okulun kapanıp paydos çıkışları.Okul ve ders değildi öncelikli gelen,evlere gidilip göz seyri bitince.O sevilen başlarında beyaz kurdelalı değerlerdi,okuldan,derslerden bile önce.Batmıştır güneş,başlamıştır akşam,çökmüştür karanlık,buruklaşmıştır çocuk kalpler,akşamın getirdiği ayrılışlarla.Dedimya yaşamayı acısıyla öğrendiğiniz olur mazinin gerilerindeki evizin bir yerinde bulduğunuz siyah beyaz bir resime bakarken,geçmiş yıllarda,gerilerde,anılarnızı yad edip yaşarken.Hatıralar acıdır,bazıları yaşandığı,bazılarıda asla yaşanamayacağı için.Bir ananın yavrularına sevgisi iç güdüsünde ölesiye hiç bitmez,bazı sevgilerde yıllar geçip gitsede kalplerden yaşadıkça hiç silinmezler...07/Ağustos-2023 Şerafettin Sorkun/Anamur'dan
Yorumlar
Yorum Gönder