Kaç geceler geçer gider gelmemelerle,haraplık olur viran kentler misali çöküntülere uğrayan kalplerde.Avutamazsınız gönlünüzü,acılarını dindiremez,bıraktığı hasarları şu bu vs.sebeplerle savamaz,kuytu yerlerde süren yalnızlıklarınızda.Bedbahtlıklar yaşarcasına donarır kalırsınız şüphesiz.Gün batıyordu yine tepelerin arkasına çekilip.Bu görsel ayrı bir kimliksizlik hasıl ediyor,salt yalnız bırakılıp terk edilmişlik gibi.Doğduğum ev geliyor aklıma.Gün batımlarında cumbalı balkondan güneşin karşı dağların arkasına çekilişini izler,çocuk kalbimde oralara dağlar arkasına gidersem güneşi tekrar görebileceğimi düşünürdüm.Neden o dağın arkasına çekilir,sonra karanlık iniverirdi?.Karanlık beni korkutur,usumda tasavvurladığım şeklini bilmeyip ama içinden koca bir canavarın gelip,beni karanlıkta yeyivereceği düşüncesini aklımdan geçirir,erkenden yatağıma yatar,oyunlarla yorulan bedenim,sabahın ne zaman oluverdiğinin farkındalıksızlığıya,akıp giden geceden habersiz mışıl mışıl uyur kalırdım.Sabahleyin güneşin pencerelerden odaya sızışı güvencem olur,akşamki karanlıkla meydana gelen korkulardan eser kalmazdı.Kaç zamanlar geçti sayılarını bilmediğim benden çok şeyler alan ve istesemde asla bana geri verilmeyecek,bir daha yaşanamayacak zamanlar.19/Nisan-2023 Şerafettin Sorkun/Konya'dan
Kaç geceler geçer gider gelmemelerle,haraplık olur viran kentler misali çöküntülere uğrayan kalplerde.Avutamazsınız gönlünüzü,acılarını dindiremez,bıraktığı hasarları şu bu vs.sebeplerle savamaz,kuytu yerlerde süren yalnızlıklarınızda.Bedbahtlıklar yaşarcasına donarır kalırsınız şüphesiz.Gün batıyordu yine tepelerin arkasına çekilip.Bu görsel ayrı bir kimliksizlik hasıl ediyor,salt yalnız bırakılıp terk edilmişlik gibi.Doğduğum ev geliyor aklıma.Gün batımlarında cumbalı balkondan güneşin karşı dağların arkasına çekilişini izler,çocuk kalbimde oralara dağlar arkasına gidersem güneşi tekrar görebileceğimi düşünürdüm.Neden o dağın arkasına çekilir,sonra karanlık iniverirdi?.Karanlık beni korkutur,usumda tasavvurladığım şeklini bilmeyip ama içinden koca bir canavarın gelip,beni karanlıkta yeyivereceği düşüncesini aklımdan geçirir,erkenden yatağıma yatar,oyunlarla yorulan bedenim,sabahın ne zaman oluverdiğinin farkındalıksızlığıya,akıp giden geceden habersiz mışıl mışıl uyur kalırdım.Sabahleyin güneşin pencerelerden odaya sızışı güvencem olur,akşamki karanlıkla meydana gelen korkulardan eser kalmazdı.Kaç zamanlar geçti sayılarını bilmediğim benden çok şeyler alan ve istesemde asla bana geri verilmeyecek,bir daha yaşanamayacak zamanlar.19/Nisan-2023 Şerafettin Sorkun/Konya'dan
Yorumlar
Yorum Gönder