13/Ağustos/2019 tarihi akşamı,kalkış yapacağımız saat olan 20,00 sıralarına yakın bir otobüsü dolduracak kadar kadın,erkek ve çok olmasada nispeten çocuklar ve gençlerden karışık insan grubuyla,Konya Anıt alanımızdaki Şehir Tiyatrosu önünde,Anıt Meydanına bakar büyük kulvarın kenar kaldırımında toplandık.Otobüs yolculuğu yapacağımız için tura katılanları ya tanıdıkları getirmiş,yada araç kiralayarak kalkacağımız buluşma yerine gelmişler.Bu kulvar çok geniş olduğu için trafik seyrine engel olmadan rahatça park halinde durduğumuz yerden Farma Tur Turizm şirketinin otobüsünün görevlileri bir haftaya yakın sürecek olan gezimizde kullanacağımız ve giyeceğimiz özel eşyalarımızın olduğu valizlerimizi otobüsün bagajlarına aldılar.Herkeslerin önceden kararlaştırarak geziye katılmak için ortak karara varıp,buluşma yerinde belirtilen saatte toplanmasıyla kadro tamamlandı.Eşyaların bagaja yerleştirme işlemleri görevliler tarafından bitirildi,yerlerimizin firma tarafından belirginleştirilip uygun gördükleri koltuklarımıza oturduk.Koltuk seçimi yok,hep aynı koltukta seyahat etmiyorsunuz.Her gün dönümünde kişilerin bir oturduğu koltuğun arkasına değilde,atlayarak öbür koltuğa geçeceklerini,görevlilerin belirtmeleriyle bu uygulamanın iyi bir uygulama olduğu kanısına vardık.Öğrendikki daha evvel turlara katılıp,koltuk ve yer şikayetleri olmuş,bu uygulamayla koltuk şikayet sorunlarının son bulması,sonradan firmaya teşekkür yazıları yazımlarında memnun kalınan bir buluş olduğu seyahatlere katılanlar tarafından beğenilmiş.Sevim ve Zeynep Hn.birlikte oturacaklarını belirtince,bizde Seyit Beyle yan yana oturduk.Otobüste görevliler yeniden ellerindeki listeyle kim geldi kim gelmedi isim isim kontrol ettiler.İki kişi Aksaray'dan katılacakmış,onları Adana-Ankara yol güzergahında belirlenen bir yerden alacaklarmış.Rahatsız edici ve gürültülü değil,insanlar gezi heyecanına dayalı birlikte katıldıkları akrabaları ve dostlarıyla ufak tefek fısıldaşmalar yapıyorlar.Bu fısıldaşmalarla yüzlerde tebessümler hakim.Gençlerden,genç kız katılımcılar daha fazla.Ailelerin yanlarında getirdikleri ilkokul çağında bile olmayan çocuklardaki enerjiler farkediliyor.Kendi çocukluğum aklıma geliyor,heyecanları beni gülümsetiyor.Saat 20,00 bütün kontroller tamam ve kalkış için start verildi.Güzergahımız Cihanbeyli-Kulu istikameti yani Ankara yol güzergahımız.Ağustos ay'ının yaz akşamı farma tur gezi otobüsümüz,yeni gezi ve tur kafilemizle Konya'mızın zafer istikametine doğru yol alırken,biz Seyit Beyle koltuklarımızda havadan sudan konuşuyoruz.Dostum Seyit Bey olayları hep kendisine has tebessüm ve gülüşüyle anlatır.Bu tavrı ona çok yakıştığı gibi benide rahatlatır bu rahatlamayla onu soluksuz ve sessiz dinlerim.Otobüsün sağ tarafındaki ilk 2 koltuk tur rehberlerine ait.Yedek şoför ve rehberler ihtiyaçlarımız için seferberler.Bir dediğimizi iki etmiyorlar.Sessiz,ılımlı bir hava,yüzlerde tebessümler Konya'yı yavaş yavaş Eğribayat tarafına doğru yol almak üzere çıkıyoruz.Eğribayat Konya'nın Ankara istikametindeki daha çok Konya'nın inşaat kum ihtiyacının çoğunluğunu sağlayan kum ocaklarının bulunduğu bir mıntıka.İsmini bu ocaklara yakın Eğribayat köyünden aldığı için,bu ocaklardan gelen kumlara Eğribayat kumları denir.Kaliteli bir kum olduğundanda genellikle inşaatçılar Eğribayat kumlarını tercih ederler.Konyanın Kuzeyinde olan bu istikamette bir tek dağ sırası vardır.Bu dağ sırası aşıldıktan sonra Ankara'ya kadar Cihanbeyli'ye girmeden sağ taraftaki kırıcıların senelerdir asfaltlarda kullanmak için konkoserlerle taş kırdığı dağın haricinde dağ yoktur,artık Ankara'ya kadar tamamen düzlüklerde,ovalarda yol alırsınız.Tur rehberlerimizden isminin Hasan Eröğüt olduğunu öğrendiğimiz bayağı göbekli ama tanıdıkça esprileriyle,kendine has gülüş ve çok uzun süren kahkahalarıyla sempatimizi kazanan ayrıca kendince önemli sandığı bir konu olduğu zaman ciddi bir duruş sergilediği an bile gülmemize neden olan tur klavuzumuz elindeki otobüsün mikrofonuyla "Cenaze götüryoruz sanki çekeceğimiz var bu grupla"diye başlayan konuşmalarıyla tur katılanlarımızı kaynaştırmalara çalışması ufak bir gülüşmeden öteye geçmeden çabucak sönükleşiyor yine otobüs içinde sessizlik hakim.Önlerden bir bayan var gülünce gözleriyle ve tüm kalbiyle bu gülüşü içten yapan bir hanımefendi.Hasan Bey bu hanımefendiyi"Deniz Aras ablam burada bizlere şarkılarıyla inşallah renk katacak"tabirinde anlattı.Müziği çok seven bir insan olarak buna çok sevinmemize rağmen,müzik öğretmeni olduğunu sonradan öğrendiğimiz Deniz Aras hn.bir türlü bizlere yol gidişi seyrimizin başlangıcında hiç şarkı söylemedi.Hasan Bey hep bizleri harekete geçirmeye çalıştı bizlerde hep güldük ve gülmelerimiz bitincede çoğunluk sustuk.O hiç durmadı şarkılarıyla ve esprileriyle Ankara-Adana yolu güzergahındaki alacağımız karı koca 2 yolcunun olacağı yere varasıya kadar devam etti.17/Kasım-2020 Şerafettin Sorkun/Anamur/dan
Yorumlar
Yorum Gönder