ÖNEMLİ KAVRAMLAR

Yer,ev,ocak,yatak bu kavramlarla doğar,ebevynlerinizin gülücükleri,sevgileri kucaklarda sarılıp öpülüp üzerinize "Bebeğim" diye,diye titremelerle gösterilen ilgilerle büyür,büyütülür,bu çizgilerde hayat yollarında yol alırken mücadelenize destekler verip ortak olan akranlarınız olur.Akrabalarınız dışında edindiğiniz dostluklar sürdürdüğünüz arkadaşlarınızdır onlarYerin,mahal olan bölgelerinin sokakları sizindir edindiğiniz arkadaşkarınızla.Kahkahalara dönen sevinçleriniz yaşanır sesleriniz vardır,koşmalarınız,düşmeleriniz,kalkmalarınız,kızmalarınız,öfkeleriniz ve siz kişilik olarak artık varsınız,bireysiniz.Akşamlar olur eviniz burnunuzda tüter,oyunlar bitmiştir oyunların bitmesi ve isteksiz eve dönüşünüzle midenizdeki gurultularla açlığınızı hissedersiniz "Annem ne yemek yaptı acaba" düşünceleri kafanızdan geçer.Bizlerin zamanlarında ocaklarda odun ateşlerinde yapılırdı yemekler.Gün geçişleriyle önceleri gazocağı adlı küçük ve basit,işe yarar bir aygıtı yaşadığımız evlerde hayatlarımıza sokuluvermesiyle odun ateşleri yanan ocaklarda yanmaz oldu.Kışsa evlerde kurulan sobaların yandığı sıcacık odalarımızda geçen zamanlarımız şimdilerde özlediklerimiz olarak,imrentiler duyarak akıllarımızdan geçer.Televizyonlar yoktur o zamanlarda,geçilir maddi gücünüz yeterlide radyo alabilip,radyo sahibi olmuşsanız,radyonun başına,kısıtlı alanlara sığdırılmış zamanlarda radyo devrededir.Muzaffer Sarısözen'ler,Yıldız Ayhan'lar,Nezahat Bayram'lar,Zeki Müren'ler,Ahmet Sezgin'ler,Safiye Ayla'lar,Müzeyyen Senar'lar,Hamiyet Yüceses'ler,Gül Erman'lar pür dikkat kulaklar verilip hazla dinlenir.Bu dinlemelerle yorgunluk ve farkındalıksızlıkla olduğunuz yerde uyur kalırsınız.Yatma zamanı gelmiştir radyo kapatılır,Kucaklanıp uyuduğunuz yerden yatağınıza taşınırsınız ve yataklara çekilinir.Yer,ev,ocak,yatak hayatlarımızı sahip olunması en değerli ve itibarlı önemli kavramlar olarak işgal etmişlerdir..27/Aralık-2022 Şerafettin Sorkun/İstanbul'dan

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

SELMA GÜNERİ ve LAYIK GÖRÜLEN ONUR ÖDÜLÜ

Bir şarkı dinlersiniz geçmiş yıllarınızı hatırlatan.O şarkıyla hatırasını yaşayacağınız,tekrar bulacağınızı sandığınız sokaklar yok olmuştur.Şükran Ay'ın her şarkısı Kozan sokaklarını ve sinemalarını gözümde canlandırır.Anılarımı gömdüğüm o kentte belediye otobüsleri ve uzak semtlere gidilen dolmuşlar yoktu o zamanlar.Her yerlere yayan gider,günün yorgunluklarına rağmen hayatımızda olmazsa olmaz olan sinemaların gece matinelerinden de kalmaz muhakkak her akşam sinemaya gider,paramız olmazda giremezsek,yazlık sinemaların apörlelerinden çın çın etrafa yayılan filmin müziklerini ve sesini film bitesiye kadar dinlerdik.Bu tarz biz çocuklar için bir takılma biçimiydi.Seviyorduk sinemaları,film yıldızlarını.Onların bizim dünyamızda farklı ve ayrı bir yerleri vardı.Kozan yaz geceleri yazlık sinemalarla güzeldi.Zaman ne kötü bir mevhum bütün değerler bir bir yok oldu.Selma Güneri'nin Konya/Çumra'da seyrettiğimiz filmlerinde yeni bir yüz olarak karşımıza çıkıvermesi,bizden biri...

YAŞADIKÇA

İnanılmaz doğal güzelliklerin olduğu ağaçlar,dağlar,göller,baharla birlikte yeşeren otların yanı sıra ufukların göğe değiverecekmiş gibi göz eriminize ulaşan,gün batımlarının akşamlara dönüşen zamanları.Kulaklarınızda çın çın pervasızca eksilmeksizin süren ağustos böcekleri ötüşlerine,gökyüzünde parıldayarak ışıklar saçan yıldızlarda dahil aklınıza gelen gelebilen bir çok güzelliklere,kapalı kapılar ardında kalınan şu günlerde özlemler duyuyorsunuz.Artan nüfuslar,mülteci adı altında ülkeye sokulan ne oldukları belirsiz insan tiplemeleri,evlerde odalarda duvarlar arasında eşyalarla birlikte sıkılmışlıklar sizi bu düşüncelere,doğaya tam teslimiyetlere itiyor.Virüs gösterdiki,aniden çepeçevre baskınlar yaparcasına bizleri sarıvermesi kendimizi hiç yaşamamış gibi hissettirdi.Sanki o kadar yılları bizler eksiltmedik,sanki üzerimizden mevsimler hiç geçmedi,kaç kez geçen sonbaharları,sonbaharlardaki yaprak dökümlerini biz hiç görmedik?.Hiç bitmeyen işlerimizin olduğunu sanı...

DOLU DOLU SEVGİLERİM

Kendimi çok seviyorum,seviyorumki yaşamı;kendime olan tutkum ve ihtirasımla daha bir başka algılarıma düşürüp,ömrün süren her katresinden ayrı bir zevk duyuyor,mutluluğuma mutluluklar katıyorum.Böyle hazlar alarak meydana gelen oluşum,gezegeni sevmemi gerektiriyor.Yer kürede canlılar var,yaşamın her biri ayrı ayrı renk katıcı tamamlayıcıları.Onlar olmazsa her şey anlamsız ve varlığımızı devam ettirmemiz mümkün değil.Ya bizler,biz insanlar?.Bizler sizler yani hepimiz,bazılarımız ne düşünür sek düşünelim,nasıl eleştiriler yaparsak yapalım çok harika varlıklarız.Duygularımız var,bu duyguların meydana getirdiği arzularımız,isteklerimiz hatta ve hatta gözyaşları döküp hüzünlenmelerimiz.Ağlamak kadınlara nasıl yakışır.Hüzünlenip gözyaşları dökerken ne kadar güzeller..An olur ağlamalara bile özlemler duyup,köşe bir yere çekilip gözyaşları döktüğümüz zamanlar azmıdır?.Dram filmlerini,acıklı romanları,hüzünleri sevdiğimizden okumaz veya seyretmezmiyiz?.Özlem,hasret dolu...

Ben Şerafettin Sorkun

Bu Blogda Ara