İstanbul'un bu mevsimlerinde davranışlarınızda serbestlikler vardır.Kuşların gökyüzünde sonsuzluklara özgürlükler estirir kanat çırpışlarına benzer duygular yaşarsınız.Yürümek istersiniz caddeler boyu,oturma düşüncelerini taşırsınız mesken olmayan çam ağaçları altlarına konulmuş banklarda.Bu kentin hayvan sevgileri çoğunluklu insanlarından yüz bulmalarından ötürü kediler ve daha çok köpeklere rastlarsınız.Yatarlar boylu boyunca kaldırımlarda yada okşayacak bir el arar gibi bakar dururlar gelene geçene.Onları uzaktan görür ürküler çekersiniz,köpektir ne olur ne olmaz geçerken bacaklarıma bir diş atarmı düşünceleri ağaç yapraklarını hafif sallayan rüzgarlar misali zihninizi yalar geçer ama aradıkları bir lokma yiyecek ve başlarını okşayacak şefkatli bir eldir.Mazi derin bir yara gibi eşer ve deşer içinizi.Hasret ve özlem şarkıları dinlemeleriniz o derinlerdeki maziye olan özlemlerinizdir.Aralık ayı ortalarındayız.Güneş var,hava ılıman,hafiften ılık ılık bir rüzgar yüzünüze sırtınıza vuruyor.İstanbul raks yapan bir kadın gibidir oynak ve değişken havasıyla ama sevilesidir gönül tutkularıyla.Yürüdüm aydos ormanları aşağısında yakacık tarafı caddede yol boyunca.Herkes farklı,caddeler üzerinde geçip giden arabaların sürücüleri farklı ve ben adımları atarken kaldırımlarda özgür olduğum görseliyle martıların gökyüzünde kanat çırpışlarının serbestliğini kendimle eşdeğer görüyor ve hissediyorum .Şehitliğin oradaki çamlığa geliyorum.Okul çıkış saatleriyle öğle sonlarında dışarı gezmeleri yapan ve ihtiyaç temin eden kadınlar adamlar ve okul mecburiyetinden salınmış çocuklar var caddelerde.Yollardan başka semtlere yolcular taşıyan minübüs ve otobüsler geçiyor.Üsküdar,Bostancı,Harem gibi merkezleri Kadıköy olmak üzere bir sürü semtlere seferler yapıyor,yolcular taşıyorlar.Kartal Uğur Mumcu Aydos ormanları altında rahat ve müstesna bir semt ve ben bu semtte yağmurların düşüşleriyle mevsim geçişi evreleri yaşarken gökyüzünün hüzünlerini andıran gözyaşlarının inişlerine,martıların ora bura uçuşlarıyla koca kentin bu ağlayışları duymayan nefes alışlarına şahit oluyorum.19/Aralık-2022 Şerafettin Sorkun/İstanbul'dan
Bir şarkı dinlersiniz geçmiş yıllarınızı hatırlatan.O şarkıyla hatırasını yaşayacağınız,tekrar bulacağınızı sandığınız sokaklar yok olmuştur.Şükran Ay'ın her şarkısı Kozan sokaklarını ve sinemalarını gözümde canlandırır.Anılarımı gömdüğüm o kentte belediye otobüsleri ve uzak semtlere gidilen dolmuşlar yoktu o zamanlar.Her yerlere yayan gider,günün yorgunluklarına rağmen hayatımızda olmazsa olmaz olan sinemaların gece matinelerinden de kalmaz muhakkak her akşam sinemaya gider,paramız olmazda giremezsek,yazlık sinemaların apörlelerinden çın çın etrafa yayılan filmin müziklerini ve sesini film bitesiye kadar dinlerdik.Bu tarz biz çocuklar için bir takılma biçimiydi.Seviyorduk sinemaları,film yıldızlarını.Onların bizim dünyamızda farklı ve ayrı bir yerleri vardı.Kozan yaz geceleri yazlık sinemalarla güzeldi.Zaman ne kötü bir mevhum bütün değerler bir bir yok oldu.Selma Güneri'nin Konya/Çumra'da seyrettiğimiz filmlerinde yeni bir yüz olarak karşımıza çıkıvermesi,bizden biri...
Yorumlar
Yorum Gönder