Ülkemizde bir takıma bağlılığım kalbi gönül vermişliğim yok.Hele hele memleketimin takımı olup,Konya'mızı süper liğde temsil eden Konyaspora ise acemi ellerde olmasından dolayı gönlümün ibresi duruk.Neden duruk,neden gönül vermişliğim yok!!Ben alt yapıdan futbolcu yetiştiremeyip,dudak uçuklatan rakamlar,bedeller ödenerek aldıkları futbolcularla takımız,kulübüz diye kendisine hüviyet belirlemiş takım ve takımlara kendi spor anlayışımla itibarlar etmem.Ne yazıkki memleketimin takımı Konyaspor'da bunlardan biri.Konyaspor da nerdeyse takımın hemen hemen hepisi yabancı futbolcu.Kulüp olarak senin yaş yaş ayrı ayrı hocalarla çalışan bir değil bir sürü alt yapı takımların var.Peki senin bu alt yapından şimdiye kadar bir tek futbolcun çıkıpta milli olabilmişmi,olabilmeyi geç kaç Konya'lı futbolcunun süper liğ takımlarında uzun soluklu futbolculuk yaşamı olmuş?.Memleketimin takımı dedim,bende memleketimde değilim memleketim hasretim dinsin adına Rizespor malum bilinen takımımız Konyaspor maçını izleyeyim dedim.İzlemez gomaz olaydım.Sinir kasılmalarımdan tutunda öfke ve streslerin en üst seviyelerindeki baremlerini ölçütlerle sınırlayamayacak kadar çoklukta beynimde,kafamda vücudumun her tarafında kramplar girerek yaşadım.Dikkatinizi çekerim bu takımda oynayan 9 futbolcu ülkelerinde milli takımlarının kadrolarına çağrıldılar.Rize bize 5 çekti,sahada apaladık,yemin billah bir amatör takım bu kadar gol yemez.Yazıklar olsun.20/Nisan-2021 Şerafettin Sorkun/Anamur'dan
Bir şarkı dinlersiniz geçmiş yıllarınızı hatırlatan.O şarkıyla hatırasını yaşayacağınız,tekrar bulacağınızı sandığınız sokaklar yok olmuştur.Şükran Ay'ın her şarkısı Kozan sokaklarını ve sinemalarını gözümde canlandırır.Anılarımı gömdüğüm o kentte belediye otobüsleri ve uzak semtlere gidilen dolmuşlar yoktu o zamanlar.Her yerlere yayan gider,günün yorgunluklarına rağmen hayatımızda olmazsa olmaz olan sinemaların gece matinelerinden de kalmaz muhakkak her akşam sinemaya gider,paramız olmazda giremezsek,yazlık sinemaların apörlelerinden çın çın etrafa yayılan filmin müziklerini ve sesini film bitesiye kadar dinlerdik.Bu tarz biz çocuklar için bir takılma biçimiydi.Seviyorduk sinemaları,film yıldızlarını.Onların bizim dünyamızda farklı ve ayrı bir yerleri vardı.Kozan yaz geceleri yazlık sinemalarla güzeldi.Zaman ne kötü bir mevhum bütün değerler bir bir yok oldu.Selma Güneri'nin Konya/Çumra'da seyrettiğimiz filmlerinde yeni bir yüz olarak karşımıza çıkıvermesi,bizden biri...
Yorumlar
Yorum Gönder