Gökyüzünün hiç sönmeyen yıldızlarının çokluğuna bakarak,usumda bin bir çeşit hayaller üreterek geceler yaşadığım yazlar geçirdim o kentte.Sonyaz mahallemizden aşağı,çarşıya doğru inerken,bahçelerde;laleler,menekşeler,zambaklar,bahçelerin duvarlarında sarmaşık güller ve erguvan çiçekleriyle bezenirdi tüm Bozkır.Komşuluklarımız tutku doluydu,demlenmiş çaylar misali koyumu koyu.Dostluklar vardı ve biz yaşadık her an,her daim,istenen,beraberce zamanlar geçirilen.Böyleydi köyümden 15 km.kadar uzaklıktaki kazamız Bozkır/Sonyaz mahallemize taşınmamızla sıra sıra evlerde komşuluklarımız.Ne severdik çocuk yüreklerimizle ilk kurduğumuz arkadaşlıkları.Sabahın körlerinde gün doğumu güneş in çavışıyla (Doğuşu) evden çıkar,bir birlerimizin evlerinin kapılarını çalardık ve sorardık kapıyı açanlara rahatça oyun oynayacağımız arkadaşlarımızı "Ali,Hasan,Mustafa evdemi" diye.Sıcacık gülüşlü Anneler Babalar kapılarda "Oo misafirimiz ağır,bizde kahvaltıya yeni başladık buyur" derlerdi sofralarına.Kendi evimizdeki sofralardaki gibi oturur yerdik,biz bize olduğumuz komşu evlerde..Zamanın neresinde takılı bilmem ama ben;o güzel gülüşleri ve o güzelim yılları çok ama çok özledim..18/Ağustos-2022 Şerafettin Sorkun/Konya'dan
Gökyüzünün hiç sönmeyen yıldızlarının çokluğuna bakarak,usumda bin bir çeşit hayaller üreterek geceler yaşadığım yazlar geçirdim o kentte.Sonyaz mahallemizden aşağı,çarşıya doğru inerken,bahçelerde;laleler,menekşeler,zambaklar,bahçelerin duvarlarında sarmaşık güller ve erguvan çiçekleriyle bezenirdi tüm Bozkır.Komşuluklarımız tutku doluydu,demlenmiş çaylar misali koyumu koyu.Dostluklar vardı ve biz yaşadık her an,her daim,istenen,beraberce zamanlar geçirilen.Böyleydi köyümden 15 km.kadar uzaklıktaki kazamız Bozkır/Sonyaz mahallemize taşınmamızla sıra sıra evlerde komşuluklarımız.Ne severdik çocuk yüreklerimizle ilk kurduğumuz arkadaşlıkları.Sabahın körlerinde gün doğumu güneş in çavışıyla (Doğuşu) evden çıkar,bir birlerimizin evlerinin kapılarını çalardık ve sorardık kapıyı açanlara rahatça oyun oynayacağımız arkadaşlarımızı "Ali,Hasan,Mustafa evdemi" diye.Sıcacık gülüşlü Anneler Babalar kapılarda "Oo misafirimiz ağır,bizde kahvaltıya yeni başladık buyur" derlerdi sofralarına.Kendi evimizdeki sofralardaki gibi oturur yerdik,biz bize olduğumuz komşu evlerde..Zamanın neresinde takılı bilmem ama ben;o güzel gülüşleri ve o güzelim yılları çok ama çok özledim..18/Ağustos-2022 Şerafettin Sorkun/Konya'dan
Yorumlar
Yorum Gönder