Ben Şerafettin Sorkun

     Küçükken aklınıza gelebilen çoklukta oyunlar oynar ve bu oyunların gizemli etkisine kendimizi kaptırıp zamanın geçmesini bile istemezdik.Bir kişinin ebe olup belirli bir yere gözlerini yumarak yüze kadar sayarak oyuna iştirak eden öbür çocukların saklanmasına fırsat vermesiyle bulunduğu yerden oyunu başlatır oyunun başlamasıyla çocuklar ebe tarafından aranmaya başlanırdı.Hepimizin çocukluk yıllarında bir değil birkaç kereler oynadığımız bu oyunun adı saklambaçtı.SARS virüsü bir diğer adı corona saklambaç oynarcasına salt hepimizi saklanmalara itti.Biz bu oyuna isteyerek çocukluğmuzda istediğimiz gibi canı gönülden oynamaya hevesli razı olanlardan olmadık.SARS bizi zorla bu saklambaç oyununun içine aldı sobeleneceğiz diye ödümüz sıdmakta(kopmakta) saklanmakta ve sobelenmek istememekteyiz.Raguel Welch beğendiğim Amerikalı film yıldızı her güzel kadından etkilenip senelerce istisnasız belleğimde yaşattğım gibi bu güzel hanımda belleğimde uzun uzadıya işgalde kalan sinem...

Her yerlerde hatırası vardı geçmiş günlerin.Çok hızlı koşan atlar misali bu günlerin geçişleriyle derinlerde izi kaldı.Anamur'da 2020 senesinin Haziran ayının takvimlerde gösterdiği gününün 22 lerinde Konya'dan gelişimizle çok güzel günler geçirdik ve geçirmekteyiz.Akdeniz'in bu güzel beldesinde hayatımın çok sevdiğim sürpriz gelişmeleri yaşandı.Kozan'da ortaokulu tamamen üç sınıfınıda birlikte okuduğumuz arkadaşım Aliihsan Kütükoğlu eşi Halise Hanımefendiyle Anamura'a gelişimizden bir kaç gün sonra telefon iletişimlerimizle kararlaştırmamızla Büyük Eceli'deki yazlıklarından ziyaretimize geldiler.Kozan'da ilkokul ve ortaokul evrelerimde bulunduğum zamanlarda tüm arkadaşlarımızla bir birlerimizi yine bir birlerimizden telefonlarımızı alarak bulmalarımıza rağmen tüm Dünya'yı etkisi altına alan corona virüs nedeniyle bir araya gelmelerimiz zorunlu olarak askıya alınmış olmuştu.Aliihsan ve eşi Halise hanımların gelişleriyle virüs şu bu vs.umurumuzda olmaksız...

    Anamur'da 20/Aralık-2020 pazar gününün alacalı,kırçal gündüzün yavaş yavaş kararmaya başladığı saatlerinde evimin önünde bahçemde yıllar yıllar önce diktiğim 7 selviden sadece 1 tanesinin kaldığı muhteşem güzelliğe dönüşen ağacıma bakışlarımla daldım gittim.Sağında solunda yine boyları onun kadar uzayan 2 adet çam ağacım var.Onları her görüşüm göz seyrime takılışları kalbimde rahatlık ve sevinçler oluşmasına neden oluyor.Bu bakışlar,bu seyirler yaşantımın bir evresine götürüyor beni.Onları nasıl suladığımı yerlerini seçerken itina ve ihtimam gösterip toprağı kazdığımı ve ilk sularını verdiğimi dün gibi hatırlıyorum.Onların olmaları,uyanışımla bahçemde onları görerek güne başlamam geçmiş hatıralarımın canlı tanıkları olarak bana güzellikleri sergilemeleri rahatlayış nedenlerim arasında.Burada bu kentte yaşantımın var olan şahitleri olarak gözlerimin önündeler.Beni mest eden büyüklüklerine bakıyorum.Selvinin enine kalınlığı,yukarılara gökyüzüne salınır gibi uzayıp gidişi yan...

     Ayaklarımız yerlere değiyor adımlarımızı atıp yürüyorsak kapalı kalmışlığın meydana getirdiği ruh sıkıntılarını bu yürüyüşlerle bir süre unutabiliyoruz.Kapanlara kısıldık gibi bu covid-19 illetiyle.Çinde 2019 senesinde başlayıp ülkemizde Mart-2020 tarihinde görülmeye başlayan bu virüs şaka götürür gibi değil arkadaş,eş,dost o yetmedi tanıdık tanımadık tüm ülkeler genelinde çok canlar aldı,almayada devam ediyor.Ölüm gezegeni sardı tırpanla biçercesine öte taraf dediğimiz,tahtalı,kemikli köy diye tabirlerle adlandırdığımız toprak altındaki gaipler ötesine insanları genç yaşlı demeden alıp götürmekte.Bu virüs hayvanlara bir şey yapmıyor,insanlardan da hastalıklı iç organlarında izafiyetler olan ve belirli bir yaş kademesine gelen mesela 65 ve sonrası sağlık sorunları olan kişilerde etkili.O zaman akıllara şu sorular geliyor.Bu hayvanlara bir şey yapmıyorsa,genç yaşlarda olunup ama genlerde bir rahatsızlık varsa veya ufak tefek hastalıklara karşı dirençsizse,yaşlılık net...