Cep telefonlarımız yoktu,zeka seviyeleri gelişsin diye canımızın istediği oyuncakları alabilen zengin aile çocuklarıda değildik.Bu yüzden çocukluklarımızda oyuncaklarla hiç büyümedik,4 mevsim şimdiki gibi her cins meyveyi bulabildiğiniz zamanlar ise değildi zamanlar.Muzu ve bazı meyveleri resimlerde görürdük.Böyle yokluklarla,hiçliklerle dolu bir çocukluktan gelmiştik.Okullarımızda Pazartesi sabahları ve Cumartesi hafta tatili sayılmadığı bu zamanlarda istiklal marşını bir bayrak altında okuyuşumuzla o hafta Pazartesiyle başlar,aynı bayrak altında tüm öğrenciler toplanır hafta sonu Cumartesi öğle üzeri okulu kapatırdık.İstiklal marşımızın söylenişiyle,alyıldızlı bayrağımızın karşısında onu selamlayarak marş bitesiye hiç kıpırdamadan dururduk.Bayrak vatan demekti,uğruna ölmek demekti.Böyle belletip,böyle öğretmişti öğretmenlerimiz.Bayrak için şairlerimiz şiirler yazmış bu şiirleri bizler her okuyuşta tüylerimiz diken diken olurcasına kendimizden geçerdik.Bu gü...