Dağlarca çok sevgiler.Dereler ırmaklar misali akar gider gönüllerden gönüllere.Sahiplenmişlik yoksa,yitmiştir,batık olur,atık kalır,diplerdeki derinliklerde.Sevgilere ısınamadan,sevgileri yüreklere sığdıramadan hiçmi hiçine ömürler heba edilir.Hepsi gerilerde özlemleriniz olarak beklentiler içinde usunuzda yer işgal eder ama geçen günler öyle bir şeylerin olmadığı gerçeğini ayaklarınız yerlere basmıscasına size hissettirir.Biz,siz,sen,ben,o,şu,bu,onlar,şunlar,bunlar olarak bazı şeyleri anlamak istemez ve görmezden geliriz.Bu gün hayatımdan bir yıldız kayıp gökyüzünün boşluklarına doğru uçup gitti.Anam 23 gündür Konya Başkent Hastanesinde yoğun bakımda yatarken Anamın ufağı,benim Tozalı Gelinim Havva Teyzem Anamın haberi olmadan,o onun yoğun bakımlarda olduğunu bilmeden bir birlerden habersiz ebediyete uçtu gitti.Oğlu kızı yeğenleri hepten bizler onu çok sevdiği köyü Bozkır/Sandı da toprağa verdik.Er yada geç beklenen gün çok çabuk geliyor ve zaman yavaş yavaş akıp giderken senden benden hepimizden bir daha vermemecesine çok şeyler alıyor.Sandı hayatımın en güzel evrelerini yaşadığım güzel beldem.Bozkır'a Konya'dan inip buradan da tepeleri aşıverip varmamla birlikte tüm bedenimin sükunete eriştiğini hissettiğim köy.Orada yağmurlarda ıslandım,tozlu yollarında koştum çocukluğumun en güzel unutamadığım hatıralarını hep bu köyde yaşadım,kırlarında keşiklerle kuzular,koyunlar güttüm,kır armutları altında onları dinlentiye aldım.Doyabildimmi?Ne havasına ne suyuna ne burada yaşayan sevdiklerime asla doyamadım ve her gelişimde içimde sevgisiyle taşan heyecanları hissettim.Benim tozalı gelinim teyzem kentlere gitmeleriyle sevememişti kentleri,kentlerde geçen yaşamını.Çocuklarına bana Sandı'da bir yer yapın diyordu.Bu isteğine karşılık yapalım deniliyordu.Belkide avutuluyordu ama olsun,o demeler bile Sandı özlemine bir nebze bir umut,bu verilen vaadle bir bekleyiş oluyordu.Bu gün o özlemi onu doğduğu,tarlalarında ekinler işlediği,bağlarında gezdiği,tozlu yollarında genç kızlığını yaşadığı topraklara geri getirdi.Düşünüyordumki artık dinip nihayet oluyordu tüm özlemleri,hasretleri son bulmuş çok sevdiği Sandı'sına kavuşmuştu.Sandukaya alınmış taa İstanbul'dan doğduğu ilk gözlerini açtığı evine,genç kızlık evrelerini yaşadığı köyüne kefenene sarılmış gözleri kapalı getirilmişti.Kefeni açıp son kez yüzünü gördüm.İçimden bir şeyler aktı gitti.Tozalı Gelinime hiç gelinlik giymek nasip olmamıştı. ölümüyle beyaz kefeni son gelinliği oldu,Salası verildi cenaze namazı kılındı,namazdan sonra musalla taşından tabutu alınıp Seydişehir-Bozkır şose yolu altındaki mezarlığa doğru yol alındı.Mezarlıkta önceden kazılan çukurun özel bölümüne yerleştirildi küreklerle topraklar atılıp açılan çukur çabucak kapatılıp örtüldü.Örtülen toprak öbeğine bakılı kaldım.Tozalı Gelin kayboldu.Güle güle sevgili Teyzem,güle güle Tozalı Gelinim.Bir gün yok olup gidiliyor.Benlikler yok oluyor,bedenler çürüyor veren toprak herşeyi emanet tutuları tekrar geri alıyor.Adımlar atıp mesafeler katettiğimizi sanıyoruz,ardımıza bakıyoruz bir arpa boyu alınan yol yok.Tanrının yeryüzüne serpiştirdiği oyuncaklarıyız.Akrabalarımla köyde bir süre vakit geçirdikten sonra Akkise güzergahı üzerinden Konya'ya geri dönüyorum..26/Kasım-2017 Şerafettin Sorkun/Sandı Köyü/Bozkır
Hepimizi ağlattın oskarlık bir yazı
YanıtlaSil