Ben Şerafettin Sorkun

      Yakın arkadaş çevrem çok iyi bilirler.Her sabah olmasada aralıksız hangi mevsim olursa olsun sürdürdüğüm koşularım,uzun yürüyüşlerim ve kültür fizik hareketlerim var.Bu virüslü günlerde de kimseler uyanmadan kuşluk ötüşleri başlamasıyla koşular için sabahın ilklerinde evden çıkıyorum.Koşuların satırlara sığdıramayacağım sağlıki yönden faydaları çok.Özgüveni yüksek tutturduğunun yanı sıra uyku sorunuda yaşatmıyor.Yorulmadan evde oturduğunuz yerlerde dinlenmelerin farkında olmaz,sıkılır durur,sıkıntılarla buzdolabının kapağını açar abur cubur vakitli vakitsiz ne bulursanız atıştırır durursunuz.Muhtelif zamanlarda gününüzün çok az sürelerini spora ayırırsanız dinç olabilir,genç kalabilir,sağlıklı bir ömrü devam ettirebilirsiniz.Dün hayatın önümüze kader yazgısı olarak çizip,iş aş gereği yollarımızı ayırdığı arkadaşlarımdan Durmuş Kaplan'la uzun bir whatsap görüşmem oldu.Durmuş Kaplan spor camiasının Konya'da yakından tanıdığı efendi kişiliği,oynadığı güzel futbolla bu...

Deniz’e ait eşyalar, infazdan sonra, siyah bir torba içinde babasına teslim edildi. Torbada 31 kalem malzeme vardı: Yeni açılmış Birinci sigarası… İki tükenmez kalem.. Askılı atlet, fanila ve yün başlık… Kahverengi ceket ve pantolon… Haki renk bir yün gömlek… Füme terilen pantolon… Kendi yeşil, yakası beyaz, fermuarlı kazak… Bir küçük, bir büyük İngilizce sözlük… Türkçe-Almanca sözlük… Brecht, Ahmed Arif, Mehmet Fuat’ın kitapları Babasından gelen mektuplar… Bir cep aynası, bir cep defteri… DENİZ GEZMİŞ'İN SON ŞİİRİ "Yenilmişsem Elim kolum bağlı Boynumda yağlı ip Gelip dayanmışsam darağacına Dudaklarımda yarın Gözlerim yarınlarda Unutmak mı gerek seni Kapılar kapalı Tutulmuşsa gece kapkara yollar Sıcacık bir sevgi sunmayacak mıyım insanlara Bakmayacak mıyım yarınlara Seslenmeyecek miyim insanlara" DENİZ GEZMİŞ (Bir cep defterinin boş sayfasına, kendi el yazısıyla yazmıştı bu satırları Deniz.) Alıntı..

     Baharın koynundan kaç çiçekler alıp onlarla birlikte iç ettiğim yalnızlığı hayatımın en üst yaşanılası güzellikleri olarak gördüm.Kör akşamlarda kapalı odalarda kalbimin sükunet bulduğu şarkılar söylendi.Yaşadığım kentlerin tüm zamanları bir bir aklımdan geçti.Ekin tarlalarını,üzüm bağlarını,kavun,karpuz bostanlıklarını,harman zamanlarını,bu kentlerin caddelerini sokaklarını bir tablo seyreder gibi gözlerimin önüne getirdim.Toprağın her yağan yağmurlardan sonra hoşa giden kokusu vardır ya...Düşmelerle,kalkmalarla geçsede günler,haftlar,aylar mevsimler,kalbimde saklanan ara ara özlediğim hatıralara yansıyor,yağmur düşüşleriyle ıslanan toprak kokmaları,o eski günleri özletiyor..06/Mayıs-2025 Şerafettin Sorkun/Konya'dan