Kırılıyorsunuz bir gün.Diliniz susuyor bu kırgınlıkla,uzaklara bakılı kalıyor gözleriniz yürek yanıklığıyla,içinizde istek yok kırıldınız bir kere.Çok istesenizde görmelere gitmeyi kırgınlık varya o aşamayıp sizi çakan devinimsiz bırakıp gitmelerinizi engelleyen küskünlüğe dönüşen kırgınlık içinizde yol almış bir kere.Gerilere dönüş yaptırtmayıp kazıklar çakar gibi çakılı tutuyor olduğunuz yerlere.Bu gün efkar üstüne efkar yükleyip çoğalttım yürek sızlamalarımı.Her şeyler döngü gereği gayet normal devam ediyor.Bende ise kırgınlığın hasıl ettiği içime darlık getiren yersiz bir öfke.Tüm bunlara rağmen öyle özledimki yaşanılan mutluluk dolu anları.Çocuklara sorular sorulur ara ara "Beni ne kadar seviyorsun" diye.Kollarını genişçe açıp,dışa doğru yay çizip,kafaları üzerine kadar bu yayı genişletip tüm dünyayı tariflercesine Dünyalar kadar" dedikleri gibi geleceklerin düşünülen bekleneni getirmedikleriyle üzülürken,geçmişte yaşadığım mutlulukları dünyalar k...